Donderdagavond, begonnen de veerpoot LV te verwijderen, dat viel nog niet mee, alles zat muur en muurvast. De truc blijkt om de ‘verborgen bout’ los te draaien, onder de schokbreker, om zodoende de draagarmen ver genoeg naar beneden kunt drukken om de veerpoot te verwijderen. De originele veer LV bleek ook flink verroest, had het niet heel lang meer volgehouden.
Vrijdagavond tijd voor RV, zelfde idee, alleen brak hierbij de ‘verborgen bout’ glad af, met wat creativiteit de onderste fuseekogel verwijderd, en zaterdagochtend op zoek naar een vervangende bout … na diverse auto materialenzaken, metaal groothandels, onderdelen specialisten en zelfs de bloody dealer, geen succes en was de ochtend zo goed als voorbij. Toen de garage maar op de kop, en een onbekende wielbout gevonden van een van mijn vorige auto’s, die bleek dezelfde draad te hebben, en na een half uurtje flexen en vijlen pastte die bout, mooi, maar wel een hele ochtend weggegooid.
De middag RA gedaan, een stuk makkelijker, LA was helemaal een eitje, gezien dat kortgeleden nog los was geweest, zaterdag namiddag stond de auto weer op 4 pootjes, na een rondje met de momentsleutel snel een proefritje gemaakt, ‘prachtig’ , niet te hard, geen stuiterbak, maar zeer duidelijk een verbetert weggedrag, net iets lager, maar niet overduidelijk verlaagd. Helemaal goed, en dat door een paar goedkope veertjes.
Sturen gaat ook beter, directer, ondanks het wat wollige karakter van de toyo bandjes. Een paar rondjes over de lokale minirotonde liet een mooi neutraal wegedrag zien, al mag de auto iets minder onderstuurd wat mij betreft. Over ca 500km zal ik de auto anders uitlijnen, iets meer negatief camber op de voorwielen lijkt me nodig, naar verwachting zal daarmee de bochtsnelheid ook een stukje omhoog gaan.
Nu nog een beurtje, 4 bougies, olie en oliefilter liggen klaar, en daarna kan de auto naar de APK, mankeert nu werkelijk niets meer aan, alhoewel, er blijken een paar boutjes en schroefjes te missen uit de voorbumper, maar dat zijn gelukkig geen APK keurpunten 🙂