Categorie: MX5 / Miata

Woensdagavond, plankgas richting Leeuwarden, Koni had de klacht aangehoord en een nieuwe demper naar mijn leverancier gestuurd. Mooi …

Bij de balie van Ype Kramer Automaterialen lag de nieuwe demper als klaar.

 

Mhmmzz , dat is duidelijk een hele andere doos, raar, ter plaatse toch maar even uit de verpakking halen.

 

Dat ziet er heel anders uit, het type nummer is gelijk, maar daar houdt de vergelijking dan ook op, deze nieuwe is duidelijk zwaarder, beter gebouwd, de veerschaal past perfect, en de zuigerstang is dikker. Bovendien is de demper verstelbaar in 3 hoogte standen. Al met al een veel beter produkt, en meer conform de verwachting toen ik uberhaupt besloot voor Koni STR.t te kiezen.

Nader onderzoek wees uit dat de demper 500 gram zwaarder was, en waar de eerste set een produktiedatum van begin 2009 had, kwamen deze uit week 32 van 2013 … duidelijk een verbeterde versie dus.

 

 

Maar dit brengt natuurlijk weer nieuwe problemen met zich mee, op zaterdag 17 november de demper rechtsvoor vervangen, en daarmee was de auto weer bruikbaar, echter wil ik niet rechtsvoor een nieuwer / beter / zwaardere demper dan linksvoor, dus ook linksvoor maar nieuw besteld.

Uiteindelijk linksvoor op zaterdag 23 november vervangen, en daarmee weer gelijkheid op de vooras gecreeerd. 

 

Enorm verschil met de oude originele dempers, minder rammels in het onderstel, en veel beter sturen en remmen. Duidelijk is nu wel dat vooral de achterdempers volledig versleten zijn, wat een nogal eh, uitdagend rijgedrag, tot gevolg heeft.

De auto is nu op nat wegdek eerst licht onderstuurt, en daarna sterk, zeer sterk overstuurt … spectaculair en best leuk, maar niet geschikt voor de wat minder geoefende bestuurder …

 

Kortom, doorsparen voor een setje achterdempers, en een fatsoenlijke uitlijn beurt, vermoedelijk wordt het dan een hele andere auto.

 

Zaterdagochtend,  2 glimmende knal oranje dempers liggen klaar om gemonteerd te worden.

 

Vol goede moed de auto omhoog gekrikt, wieltjes eraf, en eerst linksvoor aangepakt, hop hop, de oude verwijderd, en vol goede moed de nieuwe demper in de bankschroef. Ai, dat valt tegen, de veerschaal blijkt niet te passen, met een schuurwerk (dremel) en gebruik van een rubberhamer krijg ik de schaal uiteindelijk om de demper, direct hierna volgde het 2de probleem, het toplager blijkt niet te passen, ook hier bood de dremel weer uitkomst,  na een uurtje zat de nieuwe demper er onder. Wel met gemengt gevoel, ik ben vak Koni hoogstaande kwaliteit gewend, goede pasvorm etc… Maar goed, direct door naar nummer 2, of te wel rechtsvoor.

Eenmaal de 2de oude demper verwijderd, zette ik ook deze in de backschroef om de veer te monteren, echter leek de demper wel te kort, ik trok aan de zuigerstang, en tot mijn verbazing kon ik de demper zonder moeite in en uit eh, duwen, als ware het een fietspompje. Dat verklaarde wellicht ook de vettige doos en vieze verpakking van dit exemplaar.

 

@#$% …

 

Staat je auto dan half in de garage op 3 wielen.

 

Heitie wiebelauto …

Juist, als je dochter van 2 en een half al vindt dat de auto wiebelt, dan is het toch echt tijd om weer eens wat te investeren.

Eerst de wielen van de auto gehaald, en zowel de naven als de binnenkant van de velgen super schoon en glad gemaakt, daarmee de irritante trillingen verholpen.
Op e-bay een paar CREE Q5 LED lampjes met T10 fitting besteld, die komen in de stadslichtjes, overdag vallen de huidige 5W5 lampjes namelijk niet echt meer op tussen alle moderne auto’s met dagrijverlichting. Dus dan maar een paar superfelle LEDjes plaatsen, ben benieuwd … 

Maar de grootste verandering heb ik zojuist opgehaald bij Ypekramer automaterialen, namelijk een set Koni STR.T schokdempers. 
Lang heb ik getwijfeld of ik zou gaan voor vervanging door Kayaba dempers ( origineel ) of juist de mij zo goed bevallen ( golfje ) Koni Gele dempers. Die laatste hebben als voordeel dat ze verstelbaar zijn in zowel hoogte als hardheid, maar ik betwijfel of ik dat zou gebruiken op de MX5. De Kayaba dempers kunnen volgens mij niet goed over de verlaging, en ik ben bang dat die het dus niet lang vol zouden houden. Een mooie tussenoplossing is de Koni STR.T serie, geschikt voor verlaging, en een stukje steviger dan origineel.

Ik ben erg benieuwd.

Op vrijdag 17 mei 2013 mocht het mazdaatje aantreden als trouw/foto auto voor Schoonzusje en zwager, dat was genoeg reden om de auto eens even goed op te poetsen en schoon te maken.

 

Ondanks het bewolkte weer toch een paar plaatjes geschoten.

 

 

 

Het wagentje staat er keurig bij, en de hoogte bevalt me goed, alleen konden de oude originele dempers de nieuwe positie duidelijk niet aan, en die zijn nu in rap tempo aan het overlijden, de vraag is of de auto zo door de APK komt, ze lekker niet, dus indien er geen schokbrekertest wordt gedaan mag het geen probleem zijn.  Feit is echer dat er nieuwe schokdempers onder moeten, geen ramp, maar wel een lastige beslissing, wat te monteren, mijn voorkeur gaat uit naar Koni Geel, maar dat loopt rap richting de 600 euro, wat toch wel weer een boel geld is. Goedkoper is wel te krijgen, maar is 400 euro niet relatief veel meer geld voor iets waar je niet superblij mee bent ? first world problems zullen we maar zeggen.

 

 

Vandaag even de tijd genomen voor verse olie, 4 nieuwe bougies en een schoon luchtfiltertje. 

 

Motortje loopt direct rustiger en stiller stationair, omdat het weer zeer aangenaam was vanmiddag diverse korte ritjes met de kleine meid als passagier gemaakt, blijft dikke pret ‘gekke auto’ of ‘roze auto’ noemt ze um steevast. 🙂

 

Autootje ook direct maar even een beetje opgepoetst, en onder de kap alle boutjes en beugeltjes een likje verf gegeven in SU rood of gewoon zwart. Autootje staat er nu weer puik bij Binnenkort verse APK, en daarna sparen voor een nieuwe uitlaat, die gaat het niet heel lang meer volhouden namelijk.

Donderdagavond, begonnen de veerpoot LV te verwijderen, dat viel nog niet mee, alles zat muur en muurvast. De truc blijkt om de ‘verborgen bout’ los te draaien, onder de schokbreker, om zodoende de draagarmen ver genoeg naar beneden kunt drukken om de veerpoot te verwijderen. De originele veer LV bleek ook flink verroest, had het niet heel lang meer volgehouden. 

 

Vrijdagavond tijd voor RV, zelfde idee, alleen brak hierbij de ‘verborgen bout’ glad af, met wat creativiteit de onderste fuseekogel verwijderd, en zaterdagochtend op zoek naar een vervangende bout … na diverse auto materialenzaken, metaal groothandels, onderdelen specialisten en zelfs de bloody dealer, geen succes en was de ochtend zo goed als voorbij. Toen de garage maar op de kop, en een onbekende wielbout gevonden van een van mijn vorige auto’s, die bleek dezelfde draad te hebben, en na een half uurtje flexen en vijlen pastte die bout, mooi, maar wel een hele ochtend weggegooid.

 

De middag RA gedaan, een stuk makkelijker, LA was helemaal een eitje, gezien dat kortgeleden nog los was geweest, zaterdag namiddag stond de auto weer op 4 pootjes, na een rondje met de momentsleutel snel een proefritje gemaakt, ‘prachtig’ , niet te hard, geen stuiterbak, maar zeer duidelijk een verbetert weggedrag, net iets lager, maar niet overduidelijk verlaagd. Helemaal goed, en dat door een paar goedkope veertjes. 

 

Sturen gaat ook beter, directer, ondanks het wat wollige karakter van de toyo bandjes. Een paar rondjes over de lokale minirotonde liet een mooi neutraal wegedrag zien, al mag de auto iets minder onderstuurd wat mij betreft. Over ca 500km zal ik de auto anders uitlijnen, iets meer negatief camber op de voorwielen lijkt me nodig, naar verwachting zal daarmee de bochtsnelheid ook een stukje omhoog gaan. 

 

Nu nog een beurtje, 4 bougies, olie en oliefilter liggen klaar, en daarna kan de auto naar de APK, mankeert nu werkelijk niets meer aan, alhoewel, er blijken een paar boutjes en schroefjes te missen uit de voorbumper, maar dat zijn gelukkig geen APK keurpunten 🙂

 

 

De veer Links achter was gebroken … helemaal bovenin, met het rijden merkte je daar zo goed als niks van, maar vor de APK kan dit problemen opleveren. Duidelijk verhaal me dunkt … vervangen dus.

 

Nu wil het toeval dat in de garage nog een veer lag, vorig jaar voor de MX5 van een collega namelijk ook de veer linksachter vervangen, en hij had er 2 gekocht, de ander was nog steeds niet gemonteerd, dus kon nu mooi onder mijn autootje, althans dat was het plan en aldus zo geschiedde … 

 

Na wat ruzie met de wielophanging, voornamelijk veroorzaakt door mijn niet al te beste vriend “roest” won ik de strijd samen met mijn vrienden “moker, luchtsleutel en breekijzer”, en lag de veerpoot op de werkbank. Enkele minuten later was de oude veer verwijderd, en even later de nieuwe gemonteerd, prachtig … Nog mooi voor het donker de boel onder de auto gezet en de krik laten zakken … en zakken … eh … hallo ? de krik was al onder de auto vandaan, maar de mx5 haar kont weigerde om ook nog maar een centimeter te zakken … 

 

Verbaasd deed ik een stap achteruit, maar wat ik zag beviel me niet, de oude dame gooide haar kont zover omhoog dat het wel een terreinwagen lijkt, geen gezicht. Omdat ik het vermoeden had dat ik iets verkeerd had gemonteerd, heb ik vandaag, 1 dag na de montage, de boel nogmaals losgehad, maar alles zit correct gemonteerd, waardoor dus de conclusie overblijft dat een mx5 op nieuwe standaard veren echt wel bizar hoog op de poten hoort te staan … TE hoog.

 

Kortom, er moet verlaagd worden, voor de looks wou ik dat al langer, maar omdat ik bang was de charme uit het rijgedrag te halen en de auto zou verprutsen naar een sjonniebak heb ik dit steeds niet gedaan, nu echter lijkt het een 4×4 wagen en rijdt het ook nog eens niet lekker … binnen een maand zitten er wat mij betreft dus 4 andere veren onder, die 35mm korter zijn.

 

 

Zaterdagochtend, op de 2de verjaardag van mijn lieve dochtertje, mx5 weer ophalen. Michel was zo vriendelijk mij even een lift te geven.

Aangekomen bij mx5freaks even gesproken met eigenaar en monteur Ben, fijn om eens de mening te horen van een ander over je autootje, zo kon hij melden dat de uitlaat niet meer lang leven was beschoren, de rechter koplamp een niet al te beste massa had, en ik zeker even aandacht moest besteden aan wat opkomende roest bij een achter spatscherm. Naast het feit dat hij reeds had ontdekt dat een achterveer was gebroken, en hij de versleten schakelpookmanchetten had vervangen geeft dit wel een vertrouwd gevoel.

De rekening was erg schappelijk, duideijk en eerlijk, de oude onderdelen lagen in de auto en ik heb van het vervangen van de koppeling zelfs een keurige foto reportage gehad !

Schaamrood op m’n kop, toen ik bij het wegrijden, en even later bij het een pompstation de motor af liet slaan, toch wel iets gevoeliger blijkbaar zo’n splinternieuwe koppeling 🙂 Een beetje jammer en teleurstellend was het ook dat Michel het nodig vond meerdere keren duidelijk te maken dat een BMW F30 320d sneller accelereerd van 0-1xx … 

Duidelijk is ook dat de auto nog wel wat anders uitgelijnt kan worden, de balans met de huidige 15″ wielen is wat verstoord, waardoor de bochtsnelheden ver beneden het kunnen van de auto blijven, met de 14″ wieltjes had de auto een duidelijk hogere bochtsnelheid en stabiliteit.